رباعی - مهدی یعقوبی

در سبزترین دقایق بیداری

در باغچه خانه ما پنداری

در آمدنت شکوفه ها میرقصند

با عقربه های ساعت دیواری

***

هنگام سحر نفس نفس در را بست

از معجزه میگفت چراغی در دست

بر خیز و ببین به سینه دره و دشت

خاکستر پروانه شقایق شده است 

***
آنگاه لبالب از می ناب شدم
از مستی جاودانه سیراب شدم
از مرز کران به بیکرانی از نور
در نیم شب نقره ای پرتاب شدم