رقصنده تر از شکوفه در بارانم
سرمستی دریای پر از توفانم
هر خوشه تاک ریشه در من دارد
میخانه ای از شراب بی پایانم
***
بر زرقی از ابر تو را می بینم
یک پنجره اشک، کلبه ای غمگینم
از عکس رخ ماه در آیینه رود
من از سر سادگی تو را می بینم
***
هرگاه شقایقی که پرپر بشود
پروانه عاشقی به خنجر بشود
در سینه آسمان تبدیده دلم
ناگاه بدل به شکل تندر بشود
