سه رباعی تازه از مهدی یعقوبی
جز عشق هرآنچه هست فراموش بکن
رویای خودت را همه گلپوش بکن
آرام ببند پلک چشمانت را
تنها به تپش های دلت گوش بکن
بهتی به همیشه در نگاهم باقیست
اندوه کسی که خود نمیدانم کیست
در زیر چراغ ماه در آیینه
گاهی رخ من مقابلم پیدا نیست
انگار که من ساقه ای از انگورم
عطر گل یاس کهکشانی دورم
در گستره شبی چنین تیره و تار
پرواز کنان پرنده ای از نورم